• Go to:

Na czym polega metoda TURP?

Przezcewkowa elektroresekcja gruczołu krokowego, w skrócie TURP, jest standardową metodą leczenia operacyjnego łagodnego powiększenia gruczołu krokowego. Celem tego zabiegu jest usunięcie części gruczołu krokowego powodującej objawy. Operacja jest przeprowadzana przez cewkę moczową bez nacinania powłok jamy brzusznej (ryc. 1). Taki typ leczenia nazywa się małoinwazyjnym.

Ryc. 1. Operacja przez cewkę moczową.
Ryc. 1. Operacja przez cewkę moczową.

Kiedy należy rozważyć metodę przezcewkowa elektroresekcja gruczołu krokowego?

Obecnie przezcewkowa elektroresekcja gruczołu krokowegojest zalecaną metodą chirurgiczną u osób ze średnimi i ciężkimi objawami powodowanymi przez łagodne powiększenie gruczołu krokowego. Przezcewkowa elektroresekcja gruczołu krokowegojest odpowiednią metodą dla pacjentów z prostatą o rozmiarach 30–80 mm.

Zabieg chirurgiczny

Do wykonania zabiegu metodą przezcewkowa elektroresekcja gruczołu krokowego niezbędne jest znieczulenie ogólne lub podpajęczynówkowe. Gdy pacjent jest znieczulony, lekarz przez cewkę moczową wprowadza do pęcherza moczowego resektoskop. Resektoskop jest typem endoskopu zakończonego cienką pętlą wykonaną z drutu, w którym do przecinania tkanek prostaty wykorzystuje się prąd wysokiej częstotliwości. Instrument ten wyposażony jest również w kamerę, która pozwala lekarzowi otrzymać na monitorze wysokiej jakości obraz gruczołu krokowego.

Podczas operacji lekarz wycina pętlą elektryczną niewielkie części gruczolaka (ryc. 2). Następnie przez resektoskop wypłukuje skrawki wyciętej tkanki z pęcherza moczowego i cewki moczowej.

Po operacji w celu odprowadzania moczu w pęcherzu moczowym umieszcza się cewnik. Służy on także do ciągłego płukania pęcherza moczowego i cewki moczowej sterylną solą fizjologiczną, aby zapobiec powstawaniu skrzepów krwi. Cewnik musi pozostać w pęcherzu moczowym na 1–3 dni, to jest do czasu, gdy rana się zagoi, a pacjent będzie mógł samodzielnie oddawać mocz.

Ryc. 2. Usuwanie fragmentów tkanki prostaty przez resektoskop podczas przezcewkowa elektroresekcja gruczołu krokowego.
Ryc. 2. Usuwanie fragmentów tkanki prostaty przez resektoskop podczas przezcewkowa elektroresekcja gruczołu krokowego.

Jak należy przygotować się do zabiegu?

Lekarz szczegółowo poinstruuje pacjenta, jak powinien przygotować się do zabiegu. W celu przygotowania organizmu do znieczulenia przez sześć godzin przed operacją nie należy jeść, pić ani palić. Jeśli pacjent przyjmuje na stałe leki, powinien ten fakt zgłosić lekarzowi i omówić z nim dalsze postępowanie. Kilka dni przed zabiegiem może być konieczne odstawienie leków.

Jak długo zajmuje powrót do codziennych zajęć?

Zazwyczaj pacjenci opuszczają szpital po 2–3 dniach od zabiegu. Długość pobytu w szpitalu może różnić się w poszczególnych państwach. Przez kilka dni po operacji w moczu może pojawiać się krew. Mogą wystąpić także parcia na mocz oraz ból podczas oddawania moczu, który w niektórych przypadkach trwa kilka tygodni.

Przez 4–6 tygodni po operacji:

  • Pij codziennie 1–2 litry płynów, zwłaszcza wody
  • Nie podnoś przedmiotów cięższych niż 5 kg
  • Nie wykonuj forsownych ćwiczeń fizycznych i unikaj jazdy na rowerze
  • Nie bierz gorących kąpieli i nie korzystaj z sauny
  • Zapobiegaj zaparciom poprzez odpowiednią dietę
  • Porozmawiaj z lekarzem o przepisanych lekach

Przez 2–3 tygodnie należy powstrzymać się od odbywania stosunku płciowego. Po zabiegu metodą TURP u pacjenta może pojawić się wytrysk wsteczny. Jest to przewlekły stan, w którym podczas orgazmu nasienie nie może wydostać się przez cewkę moczową. Dostaje się ono wtedy do pęcherza moczowego, a następnie wydalane jest z organizmu z moczem.

Pacjent powinien natychmiast zgłosić się do lekarza lub do szpitala, jeśli:

  • Wystąpi gorączka
  • Nie jest w stanie oddać moczu
  • Utraci dużą ilość krwi lub będzie odczuwać silny ból

Zalety TURP:

  • Bezpieczny i powszechnie stosowany zabieg
  • Optymalne i długotrwałe złagodzenie objawów
  • Krótki pobyt w szpitalu

Wady TURP:

  • Ryzyko krwawienia
  • Ryzyko wstecznego wytrysku
  • Rzyko zwężenia cewki moczowej
  • Ryzyko zastoju moczu
  • Niewielkie ryzyko nawracających infekcji dróg moczowych i parć naglących
  • Bardzo małe ryzyko nietrzymania moczu
error: Content is protected !!