De arts voert een reeks onderzoeken uit om er achter te komen waardoor uw klachten worden veroorzaakt. Dit wordt een diagnose genoemd. De arts of verpleegkundige vraagt eerst naar uw ziektegeschiedenis en er wordt een lichamelijk onderzoek gedaan. Daarna worden er zo nodig beeldopnames van uw lichaam gemaakt en andere onderzoeken verricht.
Beeldvormingstechnieken
Om de plaats van de steen te bepalen moet uw arts beeldopnames van uw inwendige organen maken. U krijgt een ultrasonografie (wat ook wel een echografie wordt genoemd), waarbij voor het maken van een beeld gebruik wordt gemaakt van geluid met een hoge frequentie (trilling). De arts kan zien of de steen een blokkade veroorzaakt door na te gaan of het verzamelsysteem voor urine vergroot is (afb. 1).
Naast ultrasonografie moet mogelijk ook een röntgenfoto van de urinewegen worden gemaakt.
Een andere methode die als hulpmiddel bij het stellen van de diagnose wordt gebruikt is een CT-scan (computertomografie). Bij steenziekte wordt bij computertomografie geen contrastmiddel gebruikt. Op deze scan is duidelijk de afmeting, de vorm en de dikte van de steen te zien.
In sommige situaties kan het zijn dat uw arts beslist om wel een contrastmiddel te gebruiken bij het maken van de CT-scan of om een intraveneuze urografie te doen. Deze beelden geven extra informatie over uw nierfunctie en uw anatomie.
Analyse van de steen en ander onderzoek
Bij een nierkoliek worden uw urine en bloed onderzocht om na te gaan of u een infectie hebt en hoe goed uw nieren werken (onderzoek op nierfalen).
Als wordt verwacht dat uw steen met de urine naar buiten komt, dan kan het zijn dat uw arts u adviseert om uw urine te filteren om de steen op te vangen. De arts analyseert de steen om te begrijpen wat voor type steen het is. Deze informatie is belangrijk omdat aan de hand daarvan de beste mogelijkheden voor behandeling en preventie kunnen worden gekozen.
Als u een groot risico hebt op de vorming van meer stenen, dan worden bij u extra tests gedaan voor een metabole evaluatie.
