Terapia hormonalna octanem abirateronu
Do produkcji testosteronu organizm potrzebuje enzymu o nazwie CYP17 (17-alfa-hydroksylaza). CYP17 odpowiada za syntezę testosteronu w trzech źródłach: jądrach, korze nadnerczy i tkance nowotworowej. Octan abirateronu jest jednym z nowych środków hormonalnych, które blokują aktywność CYP17, tym samym hamując produkcję testosteronu.
Leczenie tym preparatem ma na celu spowolnić wzrost nowotworu oraz przerzutów, a w konsekwencji złagodzić objawy i wydłużyć czas przeżycia.
Najczęściej obserwowane skutki uboczne octanu abirateronu to: osłabienie, obniżenie stężenia potasu we krwi, wysokie ciśnienie tętnicze, obrzęki stawów lub dyskomfort w stawach oraz obrzęki spowodowane zatrzymaniem płynów.
Ponadto octan abirateronu można wywoływać zmęczenie i uczucie braku tchu, które spowodowane są obniżeniem poziomu czerwonych krwinek. Zmiany parametrów krwi mogą powodować: częstoskurcz i niemiarowość serca, zwiększenie pragnienia i utratę apetytu, nudności i wymioty oraz szybki przyrost masy ciała.
Octan abirateronu podaje się dwa razy dziennie w postaci tabletki i zawsze w połączeniu z lekiem sterydowym prednizonem. Warto zapytać lekarza, czy zastosowanie octanu abirateronu jest w danym przypadku możliwe.
Terapia hormonalna enzalutamidem
Rak prostaty do wzrostu potrzebuje receptorów androgenowych. Enzalutamid jest nowym środkiem hormonalnym, który te receptory blokuje. Działanie to ma na celu obniżyć stężenie PSA we krwi i spowolnić wzrost guza. W przeciwieństwie do octanu abirateronu w terapii enzalutamidem nie trzeba przyjmować dodatkowo sterydów.
Do najczęstszych działań niepożądanych zalicza się: uczucie osłabienia, bóle pleców oraz zmęczenie.