Leczenie hormonalne stanowi opcję terapeutyczną w miejscowo zaawansowanym raku stercza. Jego głównym celem jest powstrzymanie wzrostu guza.
Wzrost komórek raka stercza jest bezpośrednio zależny od męskich hormonów płciowych, nazywanych androgenami. Najważniejszym spośród androgenów jest testosteron. Androgeny w przeważającej większości są produkowane w jądrach. Leczenie hormonalne działa na dwa sposoby: hamuje produkcję lub blokuje działanie androgenów. Taki stan znany jest jako kastracja.
Inną nazwą dla terapii hormonalnej jest terapia antyandrogenowa. Leczenie hormonalne może być przeprowadzone poprzez procedury chirurgiczne lub farmakologiczne. Procedury chirurgiczne opierają się na usunięciu obu jąder. Zabieg ten nosi nazwę obustronnej orchidektomii. Zabieg chirurgiczny wykonywany jest zwykle w znieczuleniu ogólnym. Farmakoterapia, hamująca produkcję androgenów, opiera się na agonistach LHRH lub antagonistach LHRH. Leki te dostępne są w postaci implantów, wstrzykiwanych podskórnie lub domięśniowo. Antyandrogeny są lekami, które blokują działanie androgenów. Wszystkie przyjmowane są w formie kapsułek. Wszystkie wyżej wymienione rodzaje terapii powodują kastrację.
Kastracja niesie ze sobą określone fizyczne i emocjonalne konsekwencje. Do najczęstszych należą uderzenia gorąca, obniżony popęd seksualny oraz zaburzenia erekcji. Efekty kastracji chirurgicznej są trwałe. W przypadku kastracji farmakologicznej, niektóre z objawów mogą ustąpić po zakończeniu leczenia. Nie należy wahać się przedstawić wszystkich wątpliwości swojemu lekarzowi.
W leczeniu miejscowo zaawansowanego raka stercza standardem jest łączenie terapii hormonalnej i radioterapii
