Immunoterapia jest rodzajem postępowania farmakologicznego, w którym stymuluje się układ odpornościowy do walki z komórkami nowotworowymi. Jest ona stosowana tylko w szczególnych przypadkach. Lekarz może ją zaproponować, jeżeli ogólny stan zdrowia pacjenta jest dość dobry i doszło do niewielu przerzutów do płuc.
Istnieją dwa typy immunoterapii raka nerki z przerzutami:
- interferonem alfa (IFN-α)
- interleukiną 2 (IL-2)
Przy raku jasnokomórkowym nerki, który dał przerzuty tylko do płuc, może zostać zalecona terapia interferonem alfa, zwykle w skojarzeniu z bewacizumabem (lekiem antyangiogennym). Są one podawane podskórnie. Lekarz prowadzący ustali harmonogram wizyt. W przypadku interleukiny 2 konieczna podczas terapii będzie hospitalizacja, z powodu możliwego występowania skutków ubocznych.
Interferon alfa oraz interleukina 2 mają poważne działania niepożądane. Najczęściej jest to osłabienie i objawy grypopodobne, jak gorączka, dreszcze, bóle głowy, bóle mięśni i stawów. Niemal każda osoba poddawana immunoterapii odczuwa na początku te dolegliwości – łagodnieją one z upływem czasu. Pojawiają się po 2–4 godzinach od zastrzyku i trwają przez około 12 godzin. W ich uśmierzaniu pomaga paracetamol.
Terapia immunologiczna może też powodować przejściowe zmniejszenie ilości czerwonych lub białych krwinek, albo płytek krwi. Niski poziom krwinek białych zwiększa ryzyko infekcji, a obniżenie poziomu krwinek czerwonych prowadzi do zmęczenia i duszności – w cięższych przypadkach konieczna jest transfuzja krwi. Spadek ilości płytek krwi skutkuje krwawieniami z nosa i z dziąseł (przy myciu zębów) albo pojawieniem się bardzo wielu małych czerwonych punkcików lub plamek na rękach i nogach, zwanych wybroczynami. Niekiedy skóra może stać się sucha, zacząć swędzieć lub pokryć się wysypką.
Po wystąpieniu któregoś z tych skutków ubocznych należy poinformować o tym zespół medyczny, w celu zaradzenia problemowi i rozpoczęcia regularnych kontroli morfologii krwi.
Inne możliwe objawy to nudności, wymioty, rozwolnienie, utrata apetytu, zmiany smaku (w tym metaliczny posmak w ustach). Czasem pojawia się suchość w gardle oraz ból przy przełykaniu. Ponieważ wiele z tych stanów, jeśli nie będą ustępować, może prowadzić do odwodnienia, spadku masy ciała lub niedożywienia, konieczne jest powiadomienie o nich lekarza lub pielęgniarki.
W czasie terapii niekiedy występuje depresja, niepokój i problem ze snem. Prawdopodobnie są to efekty immunoterapii, ale niewykluczone, że jest to reakcja organizmu na diagnozę. Ktoś z zespołu medycznego z pewnością udzieli porady, jak uzyskać wsparcie psychiczne w takiej sytuacji.
