Przezcewkowa ablacja igłowa prostaty jest małoinwazyjnym zabiegiem, w którym wykorzystuje się wysoką temperaturę do uszkodzenia części tkanki gruczołu krokowego. Proces ten nazywany jest koagulacją. Skoagulowane części gruczołu krokowego są absorbowane przez organizm lub usuwane z moczem po zabiegu. Celem przezcewkowej ablacji igłowej jest zmniejszenie objętości stercza i złagodzenie objawów.
Kiedy należy rozważyć przezcewkową ablację igłową?
Przezcewkową ablację igłową zaleca się u mężczyzn z prostatą o objętości od 30 do 80 ml, którzy preferują leczenie małoinwazyjne lub z powodu określonych schorzeń nie kwalifikują się do innych zabiegów.
Na czym polega przezcewkowa ablacja igłowa?
Przezcewkową ablację igłową przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym, podpajęczynówkowym lub miejscowym. Po znieczuleniu lekarz przez cewkę moczową wprowadza do pęcherza endoskop, który posiada dwie igły (anteny) oraz kamerę. Za pomocą igieł nakłuwa prostatę i, przy wykorzystaniu ciepła powstającego w obszarze miejscowej emisji fal radiowych, podgrzewa jej tkanki (ryc. 1). Proces ten powtarza się od 4 do 8 razy, aby zniszczyć całość gruczolaka. Kamera pozwala lekarzowi otrzymać na monitorze wysokiej jakości obraz gruczołu krokowego.
Po zabiegu pacjentowi zakładany jest cewnik, który musi pozostać w pęcherzu moczowym przez kilka dni, to jest do czasu, gdy cewka moczowa się zagoi, a pacjent będzie mógł samodzielnie oddawać mocz. Cewnik jest następnie usuwany przez urologa w szpitalu lub przychodni.
Przezcewkową ablację igłową przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym, podpajęczynówkowym lub miejscowym. Po znieczuleniu lekarz przez cewkę moczową wprowadza do pęcherza endoskop, który posiada dwie igły (anteny) oraz kamerę. Za pomocą igieł nakłuwa prostatę i, przy wykorzystaniu ciepła powstającego w obszarze miejscowej emisji fal radiowych, podgrzewa jej tkanki (ryc. 1). Proces ten powtarza się od 4 do 8 razy, aby zniszczyć całość gruczolaka. Kamera pozwala lekarzowi otrzymać na monitorze wysokiej jakości obraz gruczołu krokowego.
Po zabiegu pacjentowi zakładany jest cewnik, który musi pozostać w pęcherzu moczowym przez kilka dni, to jest do czasu, gdy cewka moczowa się zagoi, a pacjent będzie mógł samodzielnie oddawać mocz. Cewnik jest następnie usuwany przez urologa w szpitalu lub przychodni.
Jak przygotować się do zabiegu?
Lekarz szczegółowo poinstruuje pacjenta, jak powinien przygotować się do zabiegu. W celu przygotowania organizmu do znieczulenia przez sześć godzin przed operacją nie należy jeść, pić ani palić. Jeśli pacjent przyjmuje na stałe leki, powinien ten fakt zgłosić lekarzowi i omówić z nim dalsze postępowanie. Kilka dni przed zabiegiem może być konieczne odstawienie przyjmowanych leków.
Jak długo zajmuje powrót do codziennych zajęć?
Zazwyczaj pacjenci opuszczają szpital lub przychodnię już kilka godzin po zabiegu. Ze względu na senność spowodowaną znieczuleniem tuż po zabiegu nie należy prowadzić samochodu. W dniu zabiegu należy zadbać o właściwy odpoczynek.
Z cewnikiem w drogach moczowych można powrócić do swoich codziennych zajęć już w następny dzień po zabiegu. Przez kilka tygodni mocz może zawierać śladowe ilości krwi.
Przez 4–6 tygodni po zabiegu:
- pij codziennie 1–2 litry płynów, zwłaszcza wody
- nie podnoś przedmiotów cięższych niż 5 kg
- nie wykonuj forsownych ćwiczeń fizycznych i unikaj jazdy na rowerze
- nie bierz gorących kąpieli i nie korzystaj z sauny
- zapobiegaj zaparciom poprzez odpowiednią dietę
- porozmawiaj z lekarzem o przepisanych lekach
Przez 2–3 tygodnie należy powstrzymać się od odbywania stosunku płciowego. Po przezcewkowej ablacji igłowej u pacjenta może pojawić się wytrysk wsteczny. Jest to przewlekły stan, w którym podczas orgazmu nasienie nie może wydostać się przez cewkę moczową. Dostaje się ono wtedy do pęcherza moczowego, a następnie wydalane jest z organizmu z moczem. Ponadto w nasieniu mogą przez kilka tygodni pojawić się niewielkie ilości krwi.
Pacjent powinien natychmiast zgłosić się do lekarza lub do szpitala, jeśli:
- wystąpi gorączka
- pojawi się problem z cewnikiem
- nie jest w stanie oddać moczu po usunięciu cewnik.
Zalety przezcewkowej ablacji igłowej gruczołu krokowego:
- brak konieczności hospitalizacji (w większości przypadków)
- niskie ryzyko powikłań
- brak konieczności odstawiania leków przeciwzakrzepowych
Wady przezcewkowej ablacji igłowej gruczołu krokowego:
- niższa skuteczność w przypadku dużych gruczołów krokowych oraz ciężkiej niedrożności
- konieczność korzystania z cewnika w domu przez kilka dni po zabiegu
- powolne ustępowanie objawów i poprawa przepływu moczu
- w niektórych przypadkach konieczność ponownego leczenia po kilku latach ze względu na wzrost gruczołu krokowego
